Przejdź do zawartości

Lionello Manfredonia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lionello Manfredonia
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1956
Rzym

Wzrost

182 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1971–1975 S.S. Lazio
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1975–1985 S.S. Lazio 201 (8)
1985–1987 Juventus F.C. 51 (7)
1987–1989 AS Roma 73 (4)
W sumie: 325 (19)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1976–1978 Włochy U-21 9 (0)
1977–1978  Włochy 4 (0)
W sumie: 13 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Lionello Manfredonia (ur. 27 listopada 1956 w Rzymie) – piłkarz włoski grający na pozycji defensywnego pomocnika lub libero.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Manfredonia urodził się w Rzymie. Piłkarską karierę rozpoczął w tamtejszym klubie S.S. Lazio. W 1975 roku włączono go do kadry pierwszej drużyny, a 2 listopada zadebiutował w Serie A w zremisowanym 1:1 meczu z Bologną. W pierwszym składzie Lazio zaczął jednak grywać w następnym sezonie - 1976/1977. Grał nie tylko na pozycji środkowego pomocnika, ale czasem ustawiano go na stoperze lub libero. W 1977 roku zajął z Lazio 5. pozycję w lidze, ale w kolejnych sezonach były to pozycje w środku tabeli ligowej. Skandalem zakończył się sezon 1979/1980, gdy wykryto tzw. aferę Totonero, związaną z ustawianiem meczów w zakładach bukmacherskich. Zarówno A.C. Milan, jak i Lazio, zostały karnie zdegradowane do Serie B, a Manfredonia wraz z klubowym kolegą Brunem Giordano został zdyskwalifikowany na 2 lata. Do gry powrócił w sezonie 1982/1983 i przyczynił się do wywalczenia wicemistrzostwa Serie B oraz powrotu "biancocelestich" do Serie A. W Lazio spędził kolejne dwa lata, jednak w 1985 roku przeżył kolejną degradację do drugiej ligi. W rzymskiej drużynie rozegrał łącznie 201 spotkań i strzelił 8 goli.

Latem 1985 Manfredonia odszedł do Juventusu, zdobywcy Pucharu Mistrzów. Jako gracz pierwszego składu osiągnął swój największy sukces w karierze, którym było zdobycie mistrzostwa Włoch. W mistrzowskim sezonie Lionello rozegrał 23 spotkania. W 1987 roku Juve nie obroniło mistrzostwa (straciło je na rzecz SSC Napoli), ale zajęło 2. pozycję w lidze. Latem Manfredonia został zawodnikiem AS Roma. W swoim drugim rzymskim klubie w karierze spędził trzy sezony. W 1988 roku zajął 3. lokatę w Serie A, co było jego największym sukcesem w barwach "giallorossich". W 1990 roku zakończył karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1975/76 S.S. Lazio Włochy  Serie A 5 0
1976/77 S.S. Lazio Włochy  Serie A 29 0
1977/78 S.S. Lazio Włochy  Serie A 29 0
1978/79 S.S. Lazio Włochy  Serie A 28 0
1979/80 S.S. Lazio Włochy  Serie A 21 0
1980/81 S.S. Lazio Włochy  Serie B 0 0
1981/82 S.S. Lazio Włochy  Serie B 0 0
1982/83 S.S. Lazio Włochy  Serie B 36 4
1983/84 S.S. Lazio Włochy  Serie A 26 4
1984/85 S.S. Lazio Włochy  Serie A 27 0
1985/86 Juventus F.C. Włochy  Serie A 23 0
1986/87 Juventus F.C. Włochy  Serie A 28 7
1987/88 AS Roma Włochy  Serie A 28 3
1988/89 AS Roma Włochy  Serie A 30 1
1989/90 AS Roma Włochy  Serie A 15 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Włoch Manfredonia zadebiutował 3 grudnia 1977 roku w wygranym 3:0 spotkaniu z Luksemburgiem. W 1978 roku został powołany przez Enza Bearzota do kadry na Mistrzostwa Świata w Argentynie, na których był rezerwowym i nie rozegrał żadnego spotkania. W "Squadra Azzurra" wystąpił 4 razy.